Ik hou niet zo van het compliment ‘selfmade ondernemer’. Het lijkt te stellen dat ik ergens klaar mee ben. En het gaat voorbij aan de hulp en steun van veel mensen. We doen vrij weinig alleen.
Waarom niet selfmade, denkt u dan? Wel, dat heeft twee redenen. De eerste reden is dat het deel ‘made’ in selfmade impliceert dat ik ergens klaar mee ben als ondernemer… Ik vind dat een beetje belachelijk.
Ik voel me nergens aangekomen. Niet halfweg onderweg, en de reis boeit me meer dan de bestemming.
Ik amuseer mij namelijk de pleuris met ondernemen. Het is alles wat ik ooit heb willen doen. Mijlpalen halen en passeren: ik spring daarvoor uit bed ’s morgens.
Broodjeaapverhaal
De tweede reden dat ik niet van het woord hou, is dat selfmade succes een absolute mythe is. Het is een hoax. Een broodjeaapverhaal. Lulkoek.
Want laat ons eerlijk zijn: wij maken onszelf niet. We doen vrij weinig alleen.
We kunnen dromen, plannen en organiseren. Een team leiden, inspireren en activeren.
Maar onszelf maken? Bijlange niet.
Een eerste blauwtje
We worden allen geboren als een project van twee mensen. Twee mensen die slechts instaan voor een statistische 30% van wie wij later gaan worden.
Ogenschijnlijk 70% van onze opvoeding komt namelijk van de context waarin wij opgroeien, onze omgeving.
Van vrienden, leerkrachten en inspirerende voorbeelden. Zoals kerels die Ringo heten en met een opgezette golf rijden. Of die kameraad waarmee je stiekem een eerste sigaret opsteekt onder de brug aan de beek.
Maar we worden evenwel gevormd door een eerste kus of het verteren van een blauwtje.
Ook keuzes vormen ons pad. Keuzes zoals bijvoorbeeld veel te vroeg stoppen met school en een verdwaalde start nemen, ergens in een godverlaten fabriek. Om dan de weg terug te zoeken.
Ook onze fouten maken ons tot wie we zijn.
Family Matters
Ik heb het geluk in een mooie familie te zijn geboren. Niet van rijke, maar van sterke mensen. Van vechters.
Van familieleden die de laatste brokjes niet delen maar graag aan elkaar afstaan. Een groep die onvoorwaardelijk van elkaar houd, en water in de wijn doet waar nodig.
Een groep die zichzelf in stand houdt.
Zij hebben mij gemaakt.
Ik heb een vrouw die mij steunt waar ze kan, en er wonderwel in slaagt mij zo nu en dan eens naar de oase te brengen wanneer hectiek alom is. ’t is mor een prènte? Oh neen.
Zij maakt mij elke dag opnieuw.
Ik heb een aangeboren liefde voor informatie. Dat gaat van brainstormen met mentors en ondernemende vrienden tot leesvoer verslinden van auteurs die veel slimmer zijn dan ik.
Ik doe niets liever, nooit genoeg van.
Zij helpen me maken.
Ik prijs me ook gelukkig vaak rond vrienden te vertoeven die grotere prestaties leveren dan ikzelf. Het houdt me nederig en geïnspireerd.
Mensen en kansen
Mijn loopbaan is gebouwd op het samenbrengen van de juiste mensen. Op kansen zien, geven en krijgen.
Op samenwerken met mensen die ook zien wat ik zie. Die ook geloven wat ik geloof, willen meegaan naar waar ik ga en daar onderweg ook hun eigen verhaal in vinden.
Mooie zielen met grote talenten, en met de inzet om die talenten naar hun potentieel te brengen.
Zij maken Liquidfloors tot wat het is. En mij ook.
Zoet en zuur
Ondernemen is ook vooruit springen wanneer een deur zich opent, en de glimp van wat erachter zit de moeite waard lijkt.
Ik kijk al eens bedachtzaam omhoog vooraleer ik er doorheen loop.
Want wie daar nu allemaal verenigd is, ergens daarboven: ook zij maakten mij.
Ik heb het dus niet gemaakt. En al helemaal niet zelf. Bijlange nog niet. Wel gesmaakt, van zoet tot zuur. En zo heb ik het graag.
Zuur maakt zoet zoeter.
*Ter nagedachtenis van Baltasar Garcia-Valero en Antoinette Naessens. Twee nieuwe engelen die mij nieuwsgierigheid, liefde voor het woord, dankbaarheid en levensvreugde hebben gegeven.